మంద యీ మంది

నీకు నీవే ఎదురైతే

ఆబగా ఆవంక చూస్తే

మేరువు నైనా తన్ని

మెట్టనో గుట్టనో నమ్మి

కంట్లో వేలెట్టి పొడుచుకునే

భవితను భసితం చేసుకునే

 గొఱ్ఱెల మంద యీ మంది

కుహనా మేధావుల కుత్సితాలు

పది మందికీ విన సొంపులు

చేతులు కాలాకే జ్ఞానోదయం

విధీ బలీయసీ అంటూ ఉపసమనం

మేధా దేవి ప్రాప్త కాలజ్ఞత నిచ్చుగాక

మనో వైకల్యాలు చిత్త చాంచల్యాలు

సాంబ పరమేశ్వరుడు శమింప జేయుగాక

ఉన్నత భావాలతో ఉజ్వల భవితతో

బాలలందరూ ప్రచోదితులౌదురు గాక.

అబ్బురపతామా తబ్బిబ్బౌతామా

ఇనుప పట్టాల బండికి సమయపాలన రాదు
ఏడు గుఱ్ఱాల రథునికి కాలవిలంబన. లేదు
నాగరీకపు మనషికి సమయం విలువ లేదు
తొలి కోడి కూతకు ఆలస్యం అంతగా తెలవదు
తెలిమంచు తెఱలకు ఋతుగమనమే తెలుసు
ఇచ్ఛాపూర్తికీ ఇష్టాగోష్టికీ మనిషికి వేళాపాళా లేదు
వాన రాకకు ప్రాణం పోకకూ కాలంతోపనిలేదు
ప్రకృతిలో కొన్ని కాలానికి యతిగా కొన్ని ప్రతిగా
సమన్యాయం సమధర్మం అందరికీ ఒకటే కాదా
పాత్రలు మారితే నీతీ రీతీ మారి పోతాయా
కొందరికి ఆలస్యం ఆమృతం విషం
మరి కొందరికి కాల విలంబనే పరిష్కారిణి
ఇంకొందరికి సద్యః ఫలితమే పరమావధి
ఏది ఎవరికి ఏరీతి నివ్వాలనేది ఈశ్వరేచ్ఛ
ప్రాప్తాప్రాప్తాలు ప్రారబ్ద వైశేష్యాలు నిర్ణాయకాలు
ఇంత వైచిత్రీ సంఘ జీవనాన్ని చూసి
అబ్బుర పడతామా తబ్బిబ్ఫౌతామా

O God! Awaken me

Perpetual my thoughts are
Perennial my aspirations are
Devotional my deeds are
Dedicative my helps are
Liked or disliked by
makes no difference to my
determined  destined philosophy
Usual to me many a hurdles
Casual to me many a disciples
no dearth to me for my doctrines
no help to me in my bickerings
no courtesy on me by daughters
shall I shred tears for my fate
shall I afraid dears and hate
shall I live without compromise
shall I leave with a compromise
O God! Clear me and keep me
on the right path and move ahead
awaken me the right
under your blissful light

నేల మాట

నెఱియ బారిన నేల చూస్తే
వ్రయ్యలైన పిపాసిని తలపిస్తే
నఱవ లన్నీ నేల విడిచి
వాగులై వరదలై ఏరులై
కడలివైపే పరుగులు తీస్తే
ఆర్ద్రతంతా ఇంకిపోయిన గుండెతో
నీటిచేతిలో తడిసి ముద్దై పరవసించిన
మృదు మధుర గత స్మృతులతో
దీనాతి దీనంగా నింగికేసి చూసి
ఎదపరచి విలపిస్తోందా నేల పిల్ల.
'స్నపయ కృపయా' అంటూ రోదిస్తోంది
పంటకుంటలో నేల బావులో
జాలి గుండెతో ఆదుకోవా
మొయిలు చెలియలు నేల చూపులు చూడవా
తొలకరి చిరుజల్లొక్కటి దాహార్తిని తీర్చదా
పగిలిన గుండెల నతికే భిషగ్వర వరుణుడు
కరుణించేదెపుడో సరి జేసేదెపుడో
నీతి మాలిన జాతి హీనుల మనుజుల
ఊడిగంలో ఈసడింపులో ద్వేషంలో
బ్రతికి మెతుకు లిచ్చేకన్నా
నీట మునిగి పోవటమే మిన్న.
(నెఱియ= నేల బీటలు
నఱవ= పొలంలో పారిన నీటి వాగు)

మంచి బడి లో నే చేరుతా

అసలు  నా మాట పట్టించుకోవేల
హాయిగా నన్ చదువు కోనీవేల
నేను కూడా మంచి బడిలో చదవితే
భ్రాత కన్నా గొప్పగా చదువుతా
 నాన్నా
చదువు లో మేటిగా నిలబడతా
కానీ
పైసలు వెచ్చించి మంచి బడికి నన్ను పంపవు
డొక్కు బడిలో చదివితే మంచి మార్కులు రావు
పేరున్న కళాశాలలో చోటూ దొరకదు
చదివించ లేదన్న నింద నీకు రాదు
అందుకేనా ఇలాంటి బడిలో వేసావు
కూతురి పైన పెట్టుబడి  ఎంతైనా
కలసి రాదు తిరిగి రాదనేగా నీ వాదనా
అంతేలే
మీ సరదాలకు ఆనందాలకు నేపుట్టా
మీ స్వార్థానికీ వివక్షకూ బలౌతా
కొడుకంటే ఎందుకంత వ్యామోహం
కూతురంటే  ఎందుకలా నిర్లక్ష్యం
చేయూత నిచ్చే చైతన్య మూర్తులూ
ఆసరాగా నిలచే ఆపన్న హృదయులూ
కొందరున్నారు వారి హార్థిక సాయంతో
నేను కూడా గొప్పగా చదువుతా
అమ్మ నాన్న గురువులకు పేరుతెస్తా

మంచి గురువుల బడిలోనే చేరుతా.

సీ. తప్పులెన్నకు తల్లి నీతనయుడ గాదె
              దండించి బాధించు తల్లి గలదె
    'నహి మాతా సముపేక్షతే సుతం' అందురే
             నేనేమి నేరాలు నెరపి నాను
    ఉలుకు పలుకును లేక యటులుం దువదేల
            ఊ( కొట్ట ఛీ కొట్ట చూడవేల
    మౌన ముద్రలు నీకు తగునని యనుకోను
            ఏడిపించకు నన్ను ఏవగించి
తే.గీ. చిలిపి తనమున వెలితిగా జేసి నన్ను
        కాదు పొమ్మనకు కసరి కలత పడగ
        ఆదరించవె తల్లి ఆనంద వల్లి
        కంచి కామాక్షి కరుణించు కల్పవల్లి.4.

సీ. నిర్లిప్త వైఖరుల్ నీవవ లంభించి
              నిస్పృహా వేశముల్ నిరత మొసగి
    ఆశ కల్పించి నన్నారాట పడజేసి
             కాలుగాలిన పిల్లి గా వెలార్చి
   అంగ లార్చుచు నొకమారు వేరొకమారు
             వేసరింపగజేసి ఏడిపించి
   కుత్సితుండని నన్నొ 

సీ. తప్పులెన్నకు తల్లి నీతనయుడ గాదె
              దండించి బాధించు తల్లి గలదె
    'నహి మాతా సముపేక్షతే సుతం' అందురే
             నేనేమి నేరాలు నెరపి నాను
    ఉలుకు పలుకును లేక యటులుం దువదేల
            ఊ( కొట్ట ఛీ కొట్ట చూడవేల
    మౌన ముద్రలు నీకు తగునని యనుకోను
            ఏడిపించకు నన్ను ఏవగించి
తే.గీ. చిలిపి తనమున వెలితిగా జేసి నన్ను
        కాదు పొమ్మనకు కసరి కలత పడగ
        ఆదరించవె తల్లి ఆనంద వల్లి
        కంచి కామాక్షి కరుణించు కల్పవల్లి.4.

సీ. నిర్లిప్త వైఖరుల్ నీవవ లంభించి
              నిస్పృహా వేశముల్ నిరత మొసగి
    ఆశ కల్పించి నన్నారాట పడజేసి
             కాలుగాలిన పిల్లి గా వెలార్చి
   అంగ లార్చుచు నొకమారు వేరొకమారు
             వేసరింపగజేసి ఏడిపించి
   కుత్సితుండని నన్నొ దిలి యుండలేవుగా
             నిమ్మళముగ నుండ నీవు నీవు
తే.గీ. ఆటలాడుటే పరిపాటి హంసగమన
        నేను నీవను అంతర మ్మేలనమ్మ
        ఆదరించవె తల్లి ఆనందవల్లి
        కంచి కామాక్షి కరుణించు కల్పవల్లి.3.

తే.గీ. ఆటలాడుటే పరిపాటి హంసగమన
        నేను నీవను అంతర మ్మేలనమ్మ
        ఆదరించవె తల్లి ఆనందవల్లి
        కంచి కామాక్షి కరుణించు కల్పవల్లి.3.

ఎన్నెన్ని ఆశలో ఎన్నెన్ని ఊహలో

        మనసులో కల్పించి మరల నిలిపి

ఆశయ సాధన లక్ష్యమై నడిపించి

        సాహసించెడి బుద్ధి పాదు గొలిపి

అలుపెరుగక రే బవలు శ్రమియించినా

         ఆటుపోటులు నాకు తప్పలేదు

అనుకున్న వన్నియు సాధించ లేదు నే

        చతికిల పడలేదు చేవ పోదు
తే.గీ. నగవు లొకరోజు నగుబాటు నలుసు బాటు
        లా మరుదినమె నిత్యమై లాస్య మైన
         ఓడి పోయితినని కృంగి పోను
         గెలచి నానని గొంతెత్తి చెప్పలేను.

నాగరీకం ముదిరిందా

వనములెన్నో భవనమ్ములుగా మారిపోయాక
వసతులెన్నో వసుంధర కోల్పోయాక
నగరాలలో కనరావు వసంతుని నగారాలు
కోవెల కుహుకుహూ రాగాలు పంచమ స్వరాలు
గతస్మృతులుగా మనసులు నింపుకుని
ప్రగతి పథగమన భ్రమైక పథంలో పయనిస్తూ
ప్రకృతి ని శాసిస్తూ జనం
జనాళిని శపిస్తూ ప్రకృతి
పట్టు కోసం పట్టుకు ఛస్తుంటే
సహజ సౌందర్య మహి మహిమ లెక్కడ
రమణీయ ప్రకృతి కాంత రాశీ రూప మెక్కడ
అయాచితంగా వచ్చిన వనరులన్నీ
అనాలోచితంగా నాశనం చేస్తుంటే
విలయ వలయాలు అనల పవనాలూ
మహోగ్ర సూర్య కిరణాలూ సర్వ సాధారణాలు
ప్రాణవాయువును కూడా కొనుక్కోవాలేమో
నీటికి ఎద్దడి , దాహం తీర్చే నాథుడు ఏడీ?
మిన్నేటి పన్నీటిని గతి మార్చి ఏమార్చి
భువి బాట పట్టించి పృథ్వీ లలామను స్నానమాడింపించే భగీరథులేరీ
పంట కరవై పాడి బరువై రైతు గుండె చెరువై
నీతిమాలిన జాతిహీనత మనదా?
నాగరీకం ముదిరిందా? నడిరోడ్డున పడిందా? 

శ్రీ వాణీ పరిసేవితా గిరి సుతా త్రైలోక్య సంసేవితా
కైవల్యాది సమస్త భాగ్యఫలదా త్రైగుణ్య సంహారికా
జీవన్ముక్త మహా మునీంద్ర గణ సంసేవాతురా పాహి మాం
భావాభావ వివర్జితా భవహరా అంబా పరా శాంకరీ.

సీ. బాలగా తలచినే బేలగా కొలువగా
                నాబాల కేల నే నన్న పడదు
     బాలనే జపియింప బాలగా కనిపించి
                ఆరాడి తారాడి ఆట లాడు
     మరచి పోదామన్న మరచి పోనీదు నా
               మనసంత వేధించి మధన వెట్టు
   యతి యన్న ప్రతియంచు ఎదిరించు బెదిరించు
               ఏమిటీ దౌర్భాగ్య మెందువలన
తే.గీ. అవధి లేనంత అక్కసు లామె కేల
       గురువుయను గౌరవములేదు గురియు లేదు
       కూతురని చేరదీసినా కుదురు కోదు
       మంచి తనమిచ్చి మన్నించి మనుపు మమ్మ.

సీ. శివుని అర్థాంగి వై ఏరాలు జాహ్నవి
               కేరీతి తలపై చోటిచ్చి నావు
    వక్ర గమనమె గాని ఋజు వర్తనమెరుగ
               దాగంగ సంగమమా శివునితొ?
    విమలోత్తుంగ తరంగ గంగ దివిజ గంగ
              మీమధ్య తాదూరి మిడిసి పడదె
    గతి నిర్దేశించు భగీర థా దులె తన్నా
             ప గలరు తన్నోప గలరు  తుదకు
తే.గీ. ఇతరులేమి జెప్పిన విని పించుకోదు
        వినియు విననట్లు నటియించు విఱ్ఱవీగు
        తనకె సర్వము తెలియు నన్నట్లె తలచు
        అమ్మ! తన పొగ రణగించ వమ్మ దయతొ.

వందనాలు

శిశిరంలో మోడైపోయిన వృక్షంలా
ఆకులన్నీ రాలిపోయిన అపర్ణలా
ప్రతి తలపూ వసివాడి పోతోంది
ప్రతి పిలుపు  కసుగంది పోతోంది
ఎటు చూసినా అంతా అసూయలే
మచ్చుకైనా అగుపించదు అనసూయ
ఆపాద మస్తకం అహంభావమే
అణువణువూ అహంకార మే
నిర్లక్ష్యపు నీలి నీడల మాటున
దుర్మార్గపు కక్షసాధింపుల నీడన
ఔనన్న ప్రతిదీ కాదనే కుత్సితులను
కాపలా కాస్తావా నాకెందుకని గాలికి వదిలేస్తావా
ఋజువర్తనలకు నిర్ద్వంద్వంగా మళ్ళిస్తావా
మాను మళ్ళా చిగురిస్తుంది
బీడు మళ్ళీ మొలకేస్తుంది కదా
శిశిరం వెనకే వసంతం రాదా
మానుకైనా మనిషికైనా ఒకటేకాదా
అనుకుంటారా అని అనుభవిస్తారా
ఓసారి వసివాడి నలిగినా పరవాలేదా
ఓచేయి నూతన మర్యాద పొందితే తప్పు కాదా
మనువుకు ముందే చనువులు ఒప్పుకోగలవా
కాదని ఎవరిని శాశించ గలవు
వలదని ఎవరిని నిలదీయ గలవు
ఆత్మ సాక్షి లేని అహంభావులకు
నీతిమాలి గోతిలో దూకే జీవులకు
వందనాలు వేనవేల అభివందనాలు.

సాగరతీర ఆరామం

అయాచితంగా వచ్చిన వరం
నాకు విశాఖ సుందర సాగర తీరం
చెలియలి కట్టపై కూర్చొని చూస్తుంటే
ఎన్నెన్నో గత స్మృతుల పలకరింపులు
ఏవేవో అలవి కాని మధురానుభూతులు
దూరాన దీపాల కాంతితో లంగరు ఓడలు
అరుణారుణ జలధిజ ఇన బింబం
నవనవోన్మేష ఉత్సుకతల కారంభం
భావోద్వేగాల రాగద్వేషాల సంరంభం
అలల కలలతో తలపుల కలల పోటీ
నిశ్శబ్దంగా వీచీ బాలికలతో పిచ్చాపాటీ
ఎగసి పడే అలలూ పడిలేచే కెరటాలు
మనసున్న మహనీయులకు స్ఫూర్తి ప్రదాతలు
ఆ ఆర్ద్ర సైకత తిన్నెల వెన్నెల వెలుగులు
తలచుకుంటేనే ఒడలు పులకింతలు
ఎన్నటికీ మరువలేని సాయం సమయాలు
అది నా మనసు దోచిన సాగర తీరం
అది కర్తవ్యాన్ని గుర్తు చేసిన ఆరామం.

అన్నుల మిన్న

కనిపించని దైవంకన్నా
కనిపెంచే దైవం మిన్న
వినిపించని నాదంకన్నా
వినిపించే వేదం మిన్న
కలసిరాని కాలంకన్నా
కలసొచ్చిన ఓలం మిన్న
తెలియరాని భవితం కన్నా
తెలిసొచ్చిన వర్తమానం మిన్న
అందరాని అందలం కన్నా
అందొచ్చిన ఆనందం మిన్న
పొందలేని పదవుల కన్నా
పొందు కోరు పడతుల కన్నా
పొందిన గోరంత పుష్టి మిన్న
చేతకాని వచనం కన్నా
చేయి తిరిగిన కవనం మిన్న
అంతంత మాత్రపు జ్ఞానం కన్నా
కొద్ది పాటి అనుభవం అన్నుల మిన్న.

(ఓలం= గుప్త నిధి)

ఉభయ పార్శ్వాలు

నిస్వార్థ సేవకు నిలువెత్తు నిదర్శనంగా నిలవాలని ఇచ్ఛాపూర్వకంగా ఇతోధికంగా అండగా నిలిచావని
లబ్దిపొందిన వారే యీసడిస్తే ముఖం చాటేస్తే
కృతఘ్నులై శతఘ్నులై కయ్యానికి కాలు దువ్వితే
కొందరే పుణ్యమో చేసికొనియె ననిరి
కొందరే పాపమో కట్టి కుడిపె ననరి
పరమ పురుషులు పావనులని కొందరనిరి
పిదప బుద్ధులు, పోగాలమని కొందరనిరి
తనకు తానుగా ఊడిగం చేస్తే
హితం కోరినవారు జన శృతం విన్న వారు
అపహాస్యం పాలైతే అవమానాలకు లోనైతే
యోగి, ఋషి తుల్యుడని కొందరనిరి
లోకమెరుగని వట్టి వెంగళప్ప యని యితరులనిరి.

ఇది ఏ కాలం?

పేరుకి వసంతమైనా వేసవి గ్రీష్మాన్ని తలపిస్తోంది
చండ ప్రచండ తామసహరు ప్రతాప మనిపిస్తోంది
చెట్లు చేమలూ కన్నీరులా ఆకులు రాలుస్తన్నాయి
ఇంకా శిశిర ఋతువు వదల లేదని పిస్తున్నాయి
ఆరుబయట వాకిటిలో పిల్లగాలి తెమ్మెరలు
అపురూపంగా అప్పుడప్పుడూ పలకరింపులు
చైత్ర పూర్ణ చంద్ర కాంతిలో ఎంతో వెల్లదనం
రాకానిశాకరుని నామమాత్రపు చల్లదనం
ఇంకా వేసవి అంతా ముందేవుంది
రయజాతశ్రమ తోయ బిందువుల కేముంది
ఆవకాయలూ ఆమ్ర ఫలాలూ ఇంకా రాలా...
చలివేంద్రాలూ వేసవి విడిదులూచూడలా
ఇప్పడే ఇంత యిబ్బందిగా వుంటే
ఇంకో మూడు నెలలు ఎలా గంటా
అబ్బుర పడతావా నివ్వెర పోతావా

LET ME DO SO

Though cautious  me at times
fall prey to spurious  smiles
share my melodious  thoughts
spare my laborious  earnings
for the glittering future of others.
Many a people mostly pupils
lure me to their emotional hearts
take me to their inner murmurings
here and there one or two use and throws
flares in their eyes n shivers on lips
push me again and again to their shore
like them at heart, make them smart
O God! let me do so let me do so
though at times left in lurches.

ఆ రెంటి నడుమలోనే

ఆశ నిరాశల మధ్య నలిగి నలిగి
ఆశావహ దృక్పథంతో ముందుకు సాగి
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే  ఎదిగా
ఆకట్టు కోవాలని ఆందరిని, ఎలుగెత్తి రోదించి
ఎవరి కంటా పడకుండా మౌనంగా విలపించి
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
ఉద్ధరించాలని ఉబలాట పడుతూ
ఎద్దేవాలను ఎకశక్యాలను సహిస్తూ
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
మనసు మెచ్చినవారికి ఊడిగాలు చేసి
ఇచ్చకాలలో ఈసడింపులు మోసి
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
ఆకర్షణలకు లోనై ఆత్మీయులు కరవై
అయినవారిచే అయ్యవారిచే నిందల లోనై
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
అందివచ్చిన అవకాశాలు ఒడిసి పడుతూ
అపోహలతో ఆక్రోశంతో కొన్ని జారవిడుస్తూ
ఆరెంటి నడుమలోనే నే ఎదిగా
ప్రాయంకన్నా ముందే ప్రాకులాడుతూ
ప్రాయోపవేశమా సన్మార్గ గమనమా చింతిస్తూ
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
కాని వాటికని ఆరాట పడుతూ
మేటి పనులను వెనుక పెడుతూ
ఆ రెంటి నడుమలోనే  నే ఎదిగా
తత్కాల సుఖమే పరమావధిగా తలచి
తప్పన్న వారిదే తప్పని నమ్మబలుకుతూ
ఆరెంటి నడుమలోనే నే ఎదిగా.

విద్యుక్త ధర్మం

మరపురాని మధుర స్మృతి గా మిగిలేవా
మనోబంధమే అనుబంధమై దరి చేరేవా
మమతల కోవెలలో అపురూపంగా నిలచేవా
నిర్లక్ష్యపు వైఖరితో నిన్ను నీవే ఏమార్చేవా

గ్రీష్మతాపాలు కోపతాపాలుఒకలాంటివే
ఏ చలివేంద్రాలో అతి శీతల ప్రాంతాలో
సేద దీర్చి గుండెలు చల్ల బరచి ఆదుకోవాలి
ఆత్మీయ ఆదరణతో చిరునవ్వుల పలకరింపుతో
అక్కున చేర్చుకోవాలి మనసును హత్తుకోవాలి

తత్కాల ఆనందపు గోతిలో హేమాహేమీలైనా
ఊబిలో దున్నలే ,కుడితిలో పడ్డ ఎలుకలే
దూరపు లక్ష్యాలను ఆదమరిస్తే అష్టకష్టాలే
కన్నవారి కడుపుకోత అయ్యవారి ఈక్షణ వాత
అనుక్షణం వెంటాడి వేధించే ఱంపపు కోతలు
వివేకవంతులై మనగలగడమే విద్యుక్త ధర్మం
విచికిత్సాహేతు సాతోదరత్వమే శిరోధార్యం.

అదే పది వేలు

నీ చదువు ఖర్చులో సగం నే భరీస్తా
నీ చదువు ఆసాంతం చేయూతనిస్తా
పీజీ వరకూ నిన్ను చదివిస్తా
మంచి కాలేజీలో చదివిస్తా
శృతి లాగా నువ్వూ సాధించాలి
నీ విజయం వెనుక నేనుండాలి
నాకు నువ్వేం ఇవ్వాలంటే
మంచి నడవడికతో ఉండాలి
చదువే సమస్తం కావాలి
చాలా బాగా చదవాలి
పెద్దలు కుదిర్చిన పెళ్ళి చేసుకోవాలి
గురుతుంటే గురివుంటే
అప్పుడప్పుడూ నన్నూ పలుకరించాలి
నా అంత్యేష్టికి రావాలి.
అంతే అదేనాకు పదివేలు.

చీకటి-వెలుగులు

ఒకరోజు కారుమొయిళ్ళు కటిక చీకటీ
మరునాడే చిరునవ్వుల వెలుగుల దివటీ
ఒకరోజేమో నిరాశ నిస్పృహ అసహనం
మరునాడే గుండె నిబ్బరం ఆశా కిరణం
ఏమిటీ పరిస్థితుల వింత వైపరీత్యం
ఏమిటీ అర్థంకాని అయోమయ వాతావరణం నిన్నటికి నిన్న అనుబంధాలకు అమావాస్య
ఎన్నటికీ  తిరిగి రాని ఆశావహ పయనాడంబరం
అరుణారుణ ఉషోదయ తొలి తెలి కిరణాగమనం
మరుక్షణమే మాటా మంతీ లేని ధిక్కార స్వరం
కాలం కలసి రాదు ఆనందం మిగలనీదు
మౌనంగా సహించటమే నిర్లక్ష్యాన్ని భరించడమే
మిగిలిన ఏకైక మార్గం తెలిసిన సదుపాయం
ఆవేశాలూ ఆక్రోశాలూ పూర్తిగా చల్లారాక
మేలు కోరిన వాని మనసు మేటిమి తెలిసాక
ఇచ్చవచ్చిన క్రియా విశేషాల రచ్చ కనిపించాక
మనసులో ఆరాట పోరాటాల అలజడి తగ్గాక
భూమి గుండ్రంగా ఉందని నీ చెంతకు రారూ
ఏమీ ఎరుగని నంగనాచిలా ఊసులాడబోరూ.

మనసు జారాక

అభిమానపడ్డ చిరునవ్వుల తొలకరి చిరుజల్లు
అలిగి ఆమడ దూరంలో ఎదిరి పంచకు చేరింది
ఏదో ఎవరెస్టు శిఖరాల నెక్కినంత ఆనంద పడింది
ఎదలోపల కలుక్కుమంటూ జ్ఞాపకాల ముల్లొక్కటి
ఒంటరిగా నిదానంగా ఆలిచించేప్పుడు గుచ్చుకోదూ
పరిచయాన్ని ఆకర్షణ వఱకూ  తీసుకెళ్ళి
నంగనాచిలా అపనిందలని గగ్గోలు పెట్టి
ఎదుటి వారిపై అబద్ధాల బురద జల్లి
పారిపోయావా పైశాచిక ఆనందీ
నీ గుండె సవ్వడి కనలేవా
నీ మనసు రోదన వినలేవా
మరోసారి నీ మనసు జారాక
మరలా మదిలో ఘర్షణ మొదలయ్యాక
లోలోన కుమిలి పోవూ
లోలోనె నలిగిపోవూ
కాలం అన్నీ గుర్తు చేస్తుందిలే
జ్ఞాపకాల ప్రాపకాలు వేధించునులే.

కిం కర్తవ్యం

చేత నున్న బ్రహ్మాస్త్రం సంధించింది

పోతా పాతచోటకే అని సెలవిచ్చింది

ఊహించినట్టే ఉరితాడు విసిరింది

వెళ్ళిపోయి సాధించేది శూన్యం

కానీ దెబ్బ కొట్టి పోతాననే పంతం

వంతపాడే పెద్దలు తన సొంతం

తప్పనడమే నేజేసిన తప్పా

తప్పుకో నివ్వడమే మాకు ఒప్పా

పెంచుకున్న అనుబంధం

మచ్చలేని మమకారం 

ఆత్మ రక్షణలో పడిన మాట వాస్తవం

ఆత్మ సాక్షిలేని కర్కశ హృదయం

ఎన్నెన్నో జేసి ఎత్తులో నిలపాలనుకున్నా

తన ఉన్నతికి నేనే పరిశ్రమించాలనుకున్నా 

తనచేతలు తప్పనకూడదు

తన నసలు నిర్దేశించ కూడదు

కంటికి ఱెప్పలా కాపాడటమే 

నే చేసిన నేరమా

వక్రగతుల పోకుండా చూడటమే

నే చేసిన పాపమా

నే చేయని తప్పుకు లెంపలేసుకోవడమా

పోయి కాళ్ళ మీద పడటమా

పోతే పోనిమ్మని మిన్న కుండటమా

కిం కర్తవ్యం ?????