వందనాలు

శిశిరంలో మోడైపోయిన వృక్షంలా
ఆకులన్నీ రాలిపోయిన అపర్ణలా
ప్రతి తలపూ వసివాడి పోతోంది
ప్రతి పిలుపు  కసుగంది పోతోంది
ఎటు చూసినా అంతా అసూయలే
మచ్చుకైనా అగుపించదు అనసూయ
ఆపాద మస్తకం అహంభావమే
అణువణువూ అహంకార మే
నిర్లక్ష్యపు నీలి నీడల మాటున
దుర్మార్గపు కక్షసాధింపుల నీడన
ఔనన్న ప్రతిదీ కాదనే కుత్సితులను
కాపలా కాస్తావా నాకెందుకని గాలికి వదిలేస్తావా
ఋజువర్తనలకు నిర్ద్వంద్వంగా మళ్ళిస్తావా
మాను మళ్ళా చిగురిస్తుంది
బీడు మళ్ళీ మొలకేస్తుంది కదా
శిశిరం వెనకే వసంతం రాదా
మానుకైనా మనిషికైనా ఒకటేకాదా
అనుకుంటారా అని అనుభవిస్తారా
ఓసారి వసివాడి నలిగినా పరవాలేదా
ఓచేయి నూతన మర్యాద పొందితే తప్పు కాదా
మనువుకు ముందే చనువులు ఒప్పుకోగలవా
కాదని ఎవరిని శాశించ గలవు
వలదని ఎవరిని నిలదీయ గలవు
ఆత్మ సాక్షి లేని అహంభావులకు
నీతిమాలి గోతిలో దూకే జీవులకు
వందనాలు వేనవేల అభివందనాలు.