నా తెలుగు నా నుడి

             నా తెలుగు  నా నుడి   

    సీ.  జానపదులకు  జాను తెనుగు ఆ పరమ
                                        భాగవతులకది  భక్తి పదము
          ఉగ్గు  పాలను  ఉబ్బి తబ్బిబగుచు  గోటి
                                        ముద్దల గోములా  ముద్దు  పలుకు
          తనివి  తీరని  తల్లి ఒడిలో కులికెడి  నా
                                        తీయ  తేనెల పల్కు  తేట తెలుగు
          ప్రాసలెరిగి  యతుల నిలచి పద్యమై
                                       వెలిగి  స్వరజతుల  నొదిగి మెలిగి
       
  తే.గీ.   పండితుల నోట  ప్రౌడి గా  పంట  పండి
            పామరుల  యాసలో చాన  పరిఢవిల్లి
            పల్లె  పదమై  విరియు  నా  పాలవెల్లి
            తెలుగు!  యింపారు   సొంపారు  తెలుగు నాది.

                                                                                                                                                               

సుందర తెలుగు

         సుందర తెలుగు 

అమ్మదనం కమ్మదనం ఎంత మధురమో
తెలుగుదనం తియ్యదనం అంతే  మధురం
తొలితొలి పలుకుల తొలుదొల్త పలికే 'అం'
 తెలుగు వర్ణ మాలలో తొలి అక్షరమై
బయలుపడే తొలి భావమే 'మ్ ' ఐతే
అదే తొలిపిలుపైన అమ్మ పదమైంది.

అజంతమై వెలసి అజరామరమై నిలిచి
సరిగమల స్వరజతుల లో ఒదిగి
సంగీత సౌరభాల గుబాళించి
కర్నాటక సంగీత ధ్వని గా పరిమళించి
రసహృదయుల నోలలాడించింది.

అవధానవిద్యతో ఉర్రూతలూగించి

జంట కవులను పంట ఇంట పండించి

నిరక్షర కుక్షి కూ డా  అప్పగించు

'అదిగో ద్వారక' 'జండా ఫై కపిరాజు' అంచు
సాహిత్య సారస్వతమయ్యింది.

ఎందరో మహానుభావులు
అందరకీ వందనాలంది
తియ్యందనాల తెలుగు తానై
అందరి ముందర అతి సుందర
మందార మకరంద మాధుర్య మైంది.

దేశ దేశాలలో దశ దిశల నలుదెసల
వెలుగుతూ పెరుగుతూ
తెలివి తానై తెలుగు పలుకై
శ్రమకు లోనై పరిశ్రమకు మారై
వెల్లివిరిసిన భాష
నా సుందర తెలుగు భాష.