తనివితీరా నను పిలచేనా

పిలువని పిలుపు కై ఎద పఱచి ఎదురు చూసా
పలుకని పలుకుకై పలువరించి పరుగు తీసా
గుండెను గుడి గా చేసి ఓ బాలా ప్రతిష్ఠ చేసా
ఉపవసిస్తూ ఉపాసిస్తూ ఉపచారాలు చేసా
ఆ బాల తలపుల తలుపులు తెఱచి చూసేనా

మమతల కోవెల మొగసాల నను కనికరించేనా

అనురాగం మమకారం కలగలిపి ప్రసాదంగా పంచేనా
నీడలో నీడగా  బ్రతుకులో తోడుగా రాగలిగేనా
అడుగులో అడుగై పలుకులో పలుకై సాగేనా
అవ్యక్త మనోరథం ముక్తసరి సంభాషణం
కనుసన్నల చిరునవ్వుల సమాధానం
ఇదేనా ఈలాగునేనా నా మనోకలిత లలిత
నన్ను అనుగ్రహించేది పరిగ్రహించేది?
మనసు విప్పి గుండె లోతుల లోంచి
ఏనాటికైనా తనివితీరా నను పిలిచేనా?

వందనం అభివందనం

విప్రవర్యా వందనం
వేద వేదాంగ ఐతిహాస
పురాణ ప్రవచన ఝరీ
తరంగమా వందనం
బ్రహ్మ జ్ఞానీ వందనం
సర్వజన హితైషీ
వందనం అభివందనం
ధర్మ సూక్ష్మ గ్రాహీ వందనం
అల్ప సంతోషీ  వందనంం
కవితావధూటీ లాలాటేపమా
వందనం అభివందనం
పంచాయతన ఉపాసనా ధురీణా
నిరంతర భగవదంకిత
నిష్కామ కర్మాచరణ పరాయణా
వందనం ఆర్యా అభివందనం.

ఎవ్వరి కోసం

ఎవ్వరి కోసం నీ ఒంటరి పోరాటం
ఎవ్వరి కోసం నీ తెంపరి ఆరాటం
అయిన వారికి అల్లంత దూరాన
కాని వారికి బాసటగా  బిరాన
ఏకాకివై వికారివై అహంకారివై
ఎందు కోసం ఈ పయనం
ఎంత దవ్వు ఈ పయనం
ఎవరికి నీ ఊడిగం ప్రాణంగా
ఎవరికి నీ ప్రాపకం పణంగా
ఆస్వాదిస్తున్నావో అర్పిస్తున్నావో
వారికేది నీ మీద మమకారం
వారి కేది నీ బాగోగుల అగత్యం
నీ కోసం చేయగలరా ఓ త్యాగం
నీ కోసం నిలువ గలరా ఓ నిమిషం
ఆలోచించి  అవలోకించి అనుసరించు
నేస్తం ఓ నేస్తం ప్రియ నేస్తం
నీ కుటుంబమే నీకు కొండంత అండ.

    నాకేటి వెఱపు

తే.గీ.
మనసు మెచ్చిన పనిలోన మన గలుగుచు
పిల్ల పాపల కన్ని విన్పించ దలతు
నేరుపులు నేర్ప జూతు నా నేర్చి నంత
 ఎవ్వరేమనుకున్న నాకేటి వెఱపు.
కన్ను కుట్టి కొంద రు ఏడ్చు కొందు రేమొ
కన్ను మిన్ను గానక తిట్టు కొందురేమొ
కలసి శ్రమియింప వలదటే కలసి మెలసి
ఎవ్వరేమను కున్న నా కేటి వెఱపు.
కన్న కలల సాధింపరే కరము గలిపి
కన్నులార జూచిన వారు కరగి పోవ
కుటిల బుద్ధులార  తమరు కుత్సితులన
ఎవ్వరేమన్న నా కేటి వెఱపు.
గజ గమనము నాది సంకుచిత తలపు
పూర్వ పరము లెరుగనట్టి బుద్ధి మీది
కలసి నడువ కున్న గడన కలదె మనకు
ఎవ్వరేమను కున్న నాకేటి వెఱపు.

నువ్వు నీ చిరునవ్వు
నాకు వెలలేని బలమివ్వు
మనసారా పలికే నీ మాట
కుర్తాలం జలపాతం అన్నమాట
కడదాకా నాతో నడిచొస్తానన్న బాస
వేయి ఏనుగుల బలాన్నిచ్చే భరోసా
ఇదేస్ఫూర్తితో
 శ్రమిద్దాం పరిశ్రమిద్దాం పరిశ్రయమిద్దాం
ఆశయాలే శ్వాస సమీరాలుగా
లక్ష్యాలే  నిరంతర సాధనావధులుగా
ఉభయ పదార్థ ప్రధానంగా
విలక్షణ ద్వంద్వంగా
చిరస్మరణీయంగా శృతి సూక్తద్వయంగా
సాగి పోదాం మిగిలి పోదాం .

కం. మిగులవు మేసిన మేతలు
      మిగుల ధనాఢ్యు లధముల మిత శూరులకున్
      మిగులవు  మేరువు లైనను
      మిగులును యశో నిధులె ఇమ్మహి నెపుడున్.

సీ. చిన్ని కూనా ! నిన్నొదలి ఉండ గలనటే
             బింకాల పోయినా బెదిరి పోకు
     పిచ్చి పిల్లా!  నిన్ను తలువని క్షణమేది
              నా మన సంత నీ నామ జపమె
     వెఱ్ఱి పిల్లా ! నా కనులలో కలలలో నీ
              రూపమే నాకపు రూప మయ్యె
     కాజావు కాదులే రాజావు నీవు!  నా
               రసరమ్య గీతాల రాశి నీవు
తే.గీ. శ్వాస లో శ్వాస నై తుది శ్వాస వఱకు
        నీకు తోడుండి నడిపింతు  నిమ్మళముగ
        నాన్న గారను పిలుపు నన్నిలుపు నమ్మ
       అమ్మలూయన్న ఓ యన్న చాలు నాకు.

సీ.  నీమీద ఏ యీగ వాలినా నేనోర్వ
                గలనటె నే తాళ గలనటె? మరి
      కన్నెత్తి నిన్నేరు (నిన్నెవరు) జూచినా నే నూరు
                కొందునే గొంతెత్తి గోల జేతు
     మోహమో వ్యామోహ మో అభి మానమో
               అవ్యాజ మా యను రాగ మంత
     బంధమో సంబంధమో అను బంధమో
               ఏది ఏమైనను దేవుడెరుగు
తే.గీ. నిజము ముమ్మాటికీ నువు  నా కుమార్తె
        గురువు గా తండ్రిగా నీకు గుప్త నిధిగ
        అడుగడుగునా శుభము గోరు ఆప్తు డగుచు
        కంటి కున్న రెప్ప వలె నిన్ కాచు కొందు.

ఎదురు చూడనా

అచంచలమైన దీక్షతో
చంచలమైన మనస్సును
నీవైపు వాలకుండా చూస్తున్నా
కట్టడి చేస్తున్నా నియంత్రిస్తున్నా
కష్ట సాధ్యమే కాని
అసాధ్యం కాదు
అనితర సాధ్యం కాదు
అందలమెక్కి కూర్చున్నా
అందకుండా పోతున్నా
అందాలని వాపోతున్నా
తమాయించుకుంటూ
సముదాయించుకుంటూ
నన్ను నేనే
ఓదార్చుకుంటూ
తలపులన్నీ
పిలుపులన్నీ
గాలి ఊసులనీ
నీటి రాతలనీ
ఓటి మాటలనీ
నా గుండె ఘోషిస్తే
నా మనసు రోదిస్తే
నా బుద్ధి నిలదీస్తే
వీడ్కోలు చెప్పనా
నభో వీథిలో నిలువనా
ఇలాతలంపై వెదుకనా
ఓ శరద్జ్యోత్స్నా
నీ చిరు దరహాస

పరిహాస కులుకులకై

ఎదురు చూడనా?

తే.గీ. గతము గురుతుగా భవిత సొగసుగ విరియ
        తప్పిదములింక లేకుండ తనరు నటుల
        ఒండొరుల కొద్దిక గలిగి ఒకరి కొకర
        మగుచు చేయూతగ బ్రతుక మనుచు మనల
        మకర సంక్రాంతి దీవించు మరల మనల
        ముక్కు సూటి తండ్రి కి నీవు మౌన సుతవు
        నిజము నన్నంటి నావెంట నడువ రావె
        వీడి కోలేన? ఫెవికాలొ ? విన్నవించు.

సీ. భోగి మంటల లోన భోగి పిడకల రూప
            మున భోగ వాంఛల మంట గలిపి
     ఉత్తరాయణ పుణ్య కాలము పితృ దే
            వతల కొలువ కల్గు వంశ వృద్ధి
    అల్లుళ్ళ రాకతో అలరారు అత్త వా
            రిండ్లను ఊరు ఊరంత జూడ
   భూత దయ కలుగంగ పశుల పండువగ
             కనుమ మనల మేలు కొలుపు ననగ
తే.గీ. మకర సంక్రాంతి పండగ మూడు నాళ్ళు
        పల్లె పట్టున పెట్టింది పేరు గనుక
        పదరె పోదాము మన పల్లె బాట పట్టి
        పెద్ద పండగ మనకిదె పెద్దలార.
           

खुल्लम खुल्ला मेरा मन

जब  दुखता है मेरा दिल 

खून बहाता है आँखों से

कभी न मिट जाए आक्रोश

जब तक प्रत्यर्थी न माने होश

कल का अनजान आज का दोस्त

आज का दोस्त कल बने महान

जाने कौन अगला दिन का जन

नकली मुश्कराहत से कुशी जादा

नकरे दिखाने वाले तेरे मू काला

आसान है कि ठुकरा मारना

प्रयास है कि सच को मानना

प्रयत्नशील  करे सही विचार

आलोचक मेरे प्रथम् पुरुष

उनके मन चोदक बाते परुष

माने न माने खुल्लम खुल्ला मेरा मन

आऐ न आए साथ तेरे लालच का मन।

फिर क्यों नही

अगर मरना मेरा हाथ मे हो
आजतक कयी बार मर सकता था।
अगर जीना मेरा हाथ मे हो
कभी मरने को  सोचता नही था।
अजीब बात ये है कि इधर उधर
हर गमन्ड व्यक्ति के पाँव पर
कौन गिर पडेगा और नीचे गिर पडेगा?
जितना सेवा उतना मार
जितना खर्च उतना फर्ज
हर कुतिया हमें अपमान करे
कभी जिंदगी मे फिर सेवा किसी का ना करें
गल्ति यही है कि बिकार को शिर पर लेना
सोचता है कि रिस्त तोड़ कर छुप रहे
मन की स्वास्थ्य नकद का बचत
तँदरुस्ति स्तिथि अपने खाते मे
फिर क्यों नही ऐसा किया जाय्।

ఎప్పుడు వ్రాస్తానంటే

నా కడుపు కాలినప్పుడు
నా ఒళ్ళు మండినప్పుడు
నాఎద గదించి నప్పుడు
నా మది రోదించి నప్పుడు
కళ్ళు చెమరించి నప్పుడు
పళ్ళు బిగియించి నప్పుడు
మనసు కుతకుత మన్నప్పుడు
తలపు తల్లడిల్లినప్పుడు
ఆవేశం పెల్లుబికి నప్పుడు
ఆవేదన పట్టరానప్పుడు
అన్యాయం కంట పడినప్పుడు
ఆప్యాయత కోల్పోయి నప్పుడు
ఒంటరిగా ఒక తెంపరిగా
వడిగా వడివడిగా ఏదో గొలికేస్తా
అదే ఓ పద్యం కాకుంటే ఓ కవిత
నిట్టూర్పు సెగలో నా ఆక్రోసం
మాడి మసై పోతుందప్పుడు
నిదానంగా ఊపిరి పీలుస్తా
సాలోచనగా నింగిలోకి తొంగి చూస్తా.

తెలియని దొకటే

గెలిచే వఱకూ తెలియదు
 నాలో కసి ఎంతో వుందని
ఓడే వఱకూ తెలియదు
నాలో లోపం ఏదో ఉందని
వలచే వఱకూ తెలియదు
నాలో మగసిరి కూడా ఉందని
వగచే వఱకూ తెలియదు
 నాలో వేదన ఎంతో ఉందని
చదివే వఱకూ తెలియదు
నాకూ  అంతో ఇంతో వచ్చని
గొలికే వఱకూ తెలియదు
నాకూ మాటల కూర్పులు వచ్చని
నడిచే వఱకూ తెలియదు
 గమ్యం ఎంతో దూరం ఉందని
కొలిచే వఱకూ తెలియదు
నాకో దైవం తోడై ఉందని
పిలిచే వఱకూ తెలియదు
నా పేరుకు విలువేదో ఉందని
పలికే వఱకూ తెలియదు
నాకై చూసే మనసే ఉందనీ
తెలియని దొకటే మనకు
 దైవం పిలుపు ఎపుడని.

ఏమనుకోను?

రత్న ఖచిత సువర్ణ సింహాసనాధిరోహణం చేయిస్తానంటే
పెంటకుప్పల మీద నవ్వుతూ త్రుళ్ళుతూ తిరుగాడితే
మలభూయిష్ట దుర్గంధ వీధీ విహారియై కదలాడితే
గ్రామసూకర మనుకోనా సంగ్రామ సింహమనుకోనా
నానానేక రక్త మాంస భక్షణప్రీతి వారి దరి వాలితే
నానాసూన వితాన వాసనానురక్త ద్విరేఫమున్ గూడితే
స్వకపోల కల్పిత మదనావేశ భావావేశ సంచలితయైతే
భావాంబర వీధి విహారాతుర విభావరి అనుకోనా
గాఢ నిబిడాంధకార జటిల నిషధ్వరి అనుకోనా
అనాలోచిత చిలిపి వయో వల్లరీ దుడుకుకు లోనైతే
నికృష్ట నిర్లక్ష్య నిర్లజ్జావేశ సంలగ్న మనో వైచిత్రి తోడైతే
ప్రాప్తావకాశ సద్వినియోగ చాతురీ ప్రదర్శితమైతే
శరద్జ్యోత్స్నా పునీత ప్రియంవదనాతుర చకోరి యనుకోనా
నిసర్గ యువకాశల గహనానంద సందోహ వికారి అనుకోనా. 

వినవే  దుర్ధర దుర్విధీ వెతల కావాసంబుగా జేసి జీ
వన వైవిధ్యమదంత కావరిల సేవా తత్పరంబై చనన్
ఘనకీర్తుల్ భుజ కీర్తు లేమియును కల్గంలేదులే దిసీ
మనసా నీకిది న్యాయమా వగచుటే మాకింక సంప్రాప్తమా.

మనసై సాకిన మల్లెతీగ ఇపుడేమో వింతగా తేటికై
ఘన పుష్పంబులు పూయుచున్ వరలుచున్ కుందించుచున్ చూడ నా
మనసెట్లోర్చు నదంతయున్ కనలనే  మూర్ఖుండ  నేనంచు నో
మనసా నీకిది న్యాయమా  వగచుటే నాకింక  సంప్రాప్తమా.

అనువై నాకొక చూలియై తనరు నంచాశా పాశ బంధంబుతో
నను నేనొక్క వివేచనారహిత న్యూనాతీత భావాంబుధిన్
మునుగన్ జూచి బుడుంగు మంటితి గదా ముమ్మాటికిన్ ఇంతకున్
మనసా నీకిది న్యాయమా వగచుటే నాకింక సంప్రాప్తమా.