ఎంత విచిత్రమీ జగతి యెవ్వరి స్వార్థము వారిదే కదా
యెంత పునీతమీ పుడమి యెల్లర నొక్క విధంబుగా కనున్
యెంత సుశీలయో జలధి యిచ్చిన దేమియు స్వీకరింపదే
యెంత వినమ్రమో నభము ఏ నిమిసంబును విశ్రమింపదే.
ఇంత విశేష ప్రాకృతిక విశ్వము జూచుచు మానహీనుడా
సుంత మనో వికల్పమును శూన్య ప్రయోజనము లేల నమ్మగా
కొంత స్వలాభమో పరుల కోసమొ నీమనసూగులాడగా
వింత మనోరథంబు నిను వీడక వాడక యెగ్గు చేయ ర
వ్వంత వివేకమో హృదయ వాంఛయొ యే యితరమ్మొ నీమమో
క్రాంతి పథమ్మొ నీ మదిని క్రమ్మరి క్రుమ్మరుచుండగా మన
శ్శాంతి యొకింత కట్టెదుట సాంత్వన పల్కుల స్వాగతింప వి
శ్రాంత వయో విలాసముగ  శ్రామిక నైజము విస్ఫురించగన్.
చెంతకు జేరి నిన్ను పిలచేనొక లేసిరి బాల