నన్ను నేనె వంచించు కొన్నాడ తుదకు
ఎదిరి నెదిరించు బిగువుతో యెగసి యెగసి
చవట పీనుగులను చంక జేర్చి కొంటి
రాతి గుండెల నాతి వ్రాసి పోయె
మరణ శాసన మొకటి మా ముఖాన
మంచి చేయగ నెంచ నమ్మించి ముంచి
రిపుడు నట్టేట నా గుండె వ్రయ్య లయ్యె
నా ముఖము జూప లేను నే చావ లేను
కూడబెట్టిన ధనమంత కరిగి పోయె
అప్పు చేకొన్న వారింక ఆదుకోరు
ఆలికిని చూలికిని పెట్టక చెడి పోతి
మరణమె శరణమని మది తలంతు
నా చితిని నేనె పెర్చు కొన్నాడ యిట్లు
నన్ను వంచించి ఇంతగా నేడి పించి
పిల్ల పాపల తోడ వారెట్లు మిగులు
నా యుసురు నాదు కన్నీరు శాపమగుచు
సర్వ నాశన మొందు నా కళ్ళ యెదుట
జాలి వలదమ్మ ఓ విశ్వ జనని తగిన
శిక్ష వేసి నన్నింక శాసించ వమ్మ
లేరు నా కొఱకు వగచు మిత్రు లెవరు
రగిలి నా గుండె కాష్ఠాన రేగు మంట
శస్త్రమై యది అస్త్రమై శతృ నాశ
నమొన రించు నా యాత్మకు శాంతి యపుడె.
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home