కృంగిపోకు

 

కృంగిపోకు ఓడిపోయినందుకు

లొంగిపోకు దెబ్బ తగిలినందుకు

తప్పులు సరిదిద్దుకుంటూ

ముప్పును పసిగట్టుకుంటూ

గురి తప్పకుండా శ్రమపడితే

నవనవోన్మేష నవోదయమే

నీ ముంగిట మెరిసేనే.

కాలం ఖర్మం కలిసొచ్చే వరకూ

మౌనంగా సహించడమే కర్తవ్యం

ఎంతటి మహనీయునికైనా

విధి అవశ్య ప్రాప్యమే

కర్మక్షయ మౌతోందని అనుకోవడమే.

వృద్ధి క్షయాలు ఉత్థాన పతనాలు

చక్రంలా పరిభ్రమించేవే

అంతా ఆ ఈశ్వరేచ్ఛగా గ్రహించడమే

'నాహం కర్తా హరిః కర్తా' అనుకోవడమే

అదే జీవన గమనానికి ఆలంబన

పరమపద సోపానానికి చేరువున.