నా మొహం

         నా మొహం

అద్దం‌లో చూసుకుంటే

నా మొహం నాకే యెబ్బెట్టుగా వుంది

ఓడిన ప్రతిసారి దీనంగా నిర్జీవంగా

గెలిచిన ప్రతిసారి ఉల్లాసంగా ఉత్సాహంగా

జయాపజయాల నడుమ సాలోచనగా అయోమయంగా

కింకర్తవ్యం అంటూ పునరాలోచిస్తూ పునరంకితమౌతూ

ధ్యానముద్రలో పరాఙ్ముఖమౌతూ  పరిభ్రమిస్తూ

సత్త్వప్రభా భాసురమై సత్యప్రధానమై

వెలుగుతూ విరాజిల్లే నా మొహం

ఎందుకో వేదాంతిలా నిర్లిప్తంగా నిర్మోహంగా ఉంది.

అందగాడినా? కాదే!  కామవికారమా? లేదే!

అయినా

 నా మొహంలో భావాంబుధి యలలూ కలలూ

అక్షర విన్యాసాలు విలాసాలు ప్రతిబింబిస్తాయి

అలాంటిది ఎందుకో నిమిత్తానిచ పశ్యామి యంటోంది

పర్యవసానాలు ప్రతిచర్యలు ప్రస్తుతం అప్రస్తుతం

నామొహం,  అందుకే 

నా మొహం నాకే యెబ్బెట్టుగా వుంది.

నా మోహం నాకే అసమంజసంగా వుంది.