నేనొక అభిసారిక

నభో నవలామణీ నెన్నుదుట రక్త తిలకమై
ప్రాచీ నభస గర్భోదయ అరుణ బింబమై
తొలి పొద్దు వెలుగులో  ఎదురు చూసి చూసి
ప్రాచీ వీచికనై వీచీ బాలికనై బాలానందమై
ఎంత చూసినా తనివి తీరని ఆర్తి నాదై
ఆ మధుర క్షణాల కోసం ఎదురు చూసే
గడ్డి బరక పై మంచు బిందువు నేనై
హిందోళ రాగాలాపననై స్వర జతినై
జగతికి మేలుకొలపులు పలికే
కుక్కుటమై వాయసమై కేరింతల పుడమినై
కలలు కనడమే నా కిష్టం కానీ సంక్లిష్టం
ఆ కలలో నాకనులలో  ప్రకృతిలో
మనసారా పరవసించడమే నాకిష్టం.