మరలి రావా మరులు గొని రావా 

ఏ శీత శరన్నిశాకర చంద్రికలకై చకోరినై 

ఏ సిత సుందర శ్రీ  కౌముదికై  కలువనై

ఏ శ్రావణ వినీల గగన శంపాలతనై విలసితనై 

త్రిప్పని చూడ్కుల రేబవలెదురు చూసానో

మనో నియతితో తీక్ష్ణ కాముకినై పరితపించానో 

అశ్రుధారా పరంపరల్ కనీనికలందు జాలువారాగా 

ముగ్ధ మనోహర స్వాప్ నికా భవిత తొందరగా 

నీ ముంగిట పరిచానో నీ చెంగట నిలిపానో 

ఒక్క క్షణం ఒకే ఒక్క లిప్త కాలం 

నిలిచి వాఙ్మనో నయనాలు తెరచి 

తేరిపారా జూసావో  కన్నులారా కాంచావో 

నీ మనసే వెన్నలా, కాదుకాదు మంచులా 

గ్రీష్మ తాపంలో హిమ శిఖరంలా 

కరిగిపోదూ, కరిగి కన్నీరై 

ఏరులై వాగులై వరదలై 

కన్నీటి మున్నీట, మిన్నేటి కన్నీట

మునిగి పోవా , మునిగి తేలిపోవా 

మరలి రావా మరులుగొని రావా 

పూవని కన్యా సోయగ సౌరభాలు 

కానని వేనా కానని వానికేనా 

ఎద  లోతుల చిరు కాముని

నులి అలజడి కనలేవా 

మలి అలికిడి వినలేవా 

మరలి రావా మరులు గొని రావా.