అమ్మ పలుకు
ఏడవడం తప్ప ఏమీ రాని వయసులో ఎలా నేర్పావమ్మా పలుకులన్నీ
ఊ కొట్టడం ఊహూ అనడం తప్ప మరేదీ రానప్పుడెలా నీతో మాటాడానమ్మా
తప్ప టడుగుల నాడే తెలుగు మాటల మూటలు ఎలా కట్టించావమ్మా నాచే
మూడేళ్ళకే తప్పులు లేకుండా మాటలాడడం ఎలా వచ్చిందమ్మా నాకు
తలచుకుంటే అంతా ఆశ్చర్యంగా ఉంది
నెమరుకు రావు ఆ చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు
ఆరో ప్రాణం గా చూసుకున్న నా తెలుగును
కూటికి కొరగాదంటూ అలక్ష్యం చేస్తున్నా రీనాడు
ఎంగిలి భాష ఇంగ్లీషు మోజులో పడి కొందరు
తెలుగు వద్ద నే తెగులు సోకి ఉన్నరమ్మా
అమ్మ భాష అమ్రృతం అని వారి కేం తెలుసు
పిదప కాలం పిదప బుద్ధులు
అమ్మా వారు పోగొట్టు కుంటున్నదేంటో
తెలిసాక లబోదిబో మంటారు
చేతులు కాలాక ఆకులు పట్టు కుంటారు.
అమ్మా
తెలుగే నా ఊపిరి తెలుగే నా సిరి
తెలుగే నా నుడి తెలుగు నానుడి
తెలుగు వాడి గా పుట్టా
తెలుగు వాడిగానే పోతా.
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home