ఆమె ఐ.ఏ.ఎస్.
(2/3సెప్టెంబర్ న ఒక వార్త చదివా. ఆడపిల్లలు ఐ.ఏ.ఎస్.అయితే  వారికి సంబంధాలు దొరకడం లేదని. అదే ఈ కథకు ఆధారం.)
"ఏవండీ అమ్మాయి ఐ.ఏ.ఎస్సో ఐ.పీ.ఎస్సో అయితే సమ్మంధాలు దొరకడం కష్టమైపోతుందేమో!" ఆలోచించండి మరోసారి.
"భేషుగ్గా మన అమ్మడు ఐ.ఏ.ఎస్సో ఐ.పి.ఎస్సో అవతానంటే కాదనుకుంటావేంటే? నీ బెంగ పాడుగాను."
"అమ్మా , ఏం ఎందుకు కాకూడదు? నేను అదే సాధిస్తా" అంది దృఢంగా స్వాతి .
శంకరం మేష్టారికి చాలా ఆనందం వేసింది అమ్మాయి నిర్ణయానికి. సరే కానిమ్మన్నారు.
సావిత్రమ్మగారు మీ యిష్టం. నా బెంగ నాది అని అర్ధాంగీకారం తెలిపారు.
స్వాతి ఓ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీర్. నెలకు రెండు లకారాల జీతం. వయసు ఇంకా ఇరవైరెండే. అందుకే ఉద్యోగం మానేసి సివిల్స్ కి కోచింగ్ తీసుకుంటుందట.
శంకరం మేష్టారు భాగ్యనగరానికి మకాం మార్చారు. ఒక్కగానొక్క కూతురుకు అండగా నిలవాలని.
రెండేళ్ళు ఇట్టే గడిచి పోయాయ. స్వాతి రేయింబవళ్ళు శ్రమించింది. పరీక్షలూ మౌఖికాలూ అయ్యాయి.
అనుకున్నట్టే ఐ.ఏ.ఎస్. గా ఎంపిక అయింది.
వారి ఆనందానికి అవధుల్లేవు.
వచ్చేనెలలో డెహ్రాడూన్ ప్రయాణం. ఒక సంవత్సరం ట్రైనింగ్ కోసం.
"ఇప్పటి నుంచే సమ్మంధాల కోసం ప్రయత్నం చేద్దాం"
 సావిత్రమ్మగారి అంతరంగం.
"సరే అమ్మా. కాదనన్లే." స్వాతి
శంకరం మేష్టారు తెలిసున్న వారందరి చెవిన ఓమాట వేసారు.
ఏదో మేట్రిమోనీ వాళ్ళకూ డబ్బు కట్టారు. ఆరు నెలల్లో ఒక్కటి కూడా మేటి సంబంధం జాడ లేదు. మేట్రిమోనీ సైట్లో వీరు ఇంట్రెస్ట్ పెట్టినా స్పందన అంతగా రావడం లేదు. ఒకరిద్దరి తలిదండ్రులకు శంకరం మేష్టారే ఫోన్ చేసారు.
అమ్మాయి ఐ.ఏ.ఎస్సా అంటూ సాగదీసి పెదవి విరచే వారే కాని గొప్పగా భావించిన వారేలేరు.
లేకలేక ఓ సంబంధం కాస్త దగ్గరగా వచ్చినా పెళ్ళయ్యాక అవుసరమైతే ఉద్యోగం మానేయాలట.24/7 డ్యూటీ ఉద్యోగంలో ఉన్న అమ్మాయి తో సుఖపడేది ఎలాగ అనే వాడే ప్రతీ వాడూను.
ఎంత   కాలం మారిందని మనం అనుకున్నా ఇది పురుషాధిక్య సమాజం. మగాడి బుద్ధికి సమానత్వం నప్పదు. ఒప్పదు.
శంకరం మేష్టారికి అనుకోని సమస్యగా మారింది స్వాతి వివాహం.
ఎవరైనా మరో ఐ.ఏ.ఎస్ అయితే తేలికగా ఉంటుంది అర్థం చేసుకోగలరని భావించి ఆ కోవలో వెదుకులాట మొదలు పెట్టారు.
ఎలాగో ఓ ఐ.పీ.ఎస్. సంబంధం కుదిరింది. సుందరం
మంచివాడే. స్వాతికన్నా ఆరేళ్ళు పెద్ద.
ఇద్దరికీ హైదరాబాద్ పోస్టింగ్ దొరికింది.
పెళ్ళి హడావుడి అన్నీ పూర్తయ్యాయి. ఓ సంవత్సరం గడిచింది.
సుందరం చెల్లెలికి నాగేశ్వర్ తో పెళ్ళి కుదిరింది. నాగేశ్వర్ వాళ్ళు బాగా స్థిమితపరులు. ఈ ఇద్దరూ సాఫ్ట వేరే.
సుందరం తండ్రిది బందరు. ఆడపిల్ల పెళ్ళిపేరుతో హైదరాబాద్ కి మకాం మార్చేసారు.
సుందరం స్వాతిల ఇంటినిండా ఎవరో ఒకరు జనం వస్తూ పోతూ ఉంటారు.
స్వాతి అత్తమామలు బాగా చదువుకున్న వారే కాని శుభ్రాల్లేవు. స్వాతికి ఇల్లంతా నీట్ గా నాజూకుగా ఉంచుకోవడం అలవాటు.
ఒకటి రెండు సార్లు అత్తగారికి చెప్పి చూసింది. ఫలితం శూన్యం. ఆడపడుచు పెళ్ళైపోయి ఆర్నెల్లయింది.
స్వాతి అత్తమామలు స్థిరంగా కొడుకింట ఉండడానికి నిర్ణయించుకుని వచ్చేసారు.
ఇంతలో ఓరోజు
"స్వాతీ! నీ ఉద్యోగమూ పద్ధతీ నాకేం నచ్చ లేదు. ఎంతసేపూ ఆఫీసు పనులే కాని కట్టుకున్న వాడికి కావలసినవీ అత్తమామల బాగోగులు చూసుకోవద్దా.
ఉదయం 9 గంటలకు వెళ్ళి సాయంత్రం ఆరవకుండా ఇంటికి వచ్చేయ్. లేకుంటే బోడి ఉద్యోగం మానేయ్." ఓ హుకుం జారీ చేసారు. మావగారు.
" నా కెరీర్ విషయాల్లో అనవసరంగా జోక్యం చేసుకోకండి" కాస్త కటువుగానే జవాబు చెప్పింది.
"వాళ్ళతో ఎందుకు వాదిస్తావ్. అలాగే అంటే పోలా?"సుందరం రుసరుస.
"మేమూ పెద్దవాళ్ళం ఐపోయాం. ఇంక మీరే మాకు సేవ చెయ్యాలి కాని మేమే మీకు సేవ చేయడం కుదిరే పనికాదు." సుందరం తల్లి.
"ఇంట్లోనే ఉండి అందరి ఆలనా పాలనా చూసుకునే ఓ పల్లెటూరి అమ్మాయినో ఏ ఇంటరో చదివి ఉద్యోగం వద్దనుకునే అమ్మాయినో చేసుకోవలసింది. పెళ్ళికి ముందే నేను ఐ.ఏ.ఎస్. ఓ పక్క హోదాలు పెద్ద పెద్ద జీతాలు కావాలి. ఇంకో పక్క ఇంట్లో పనిమనిషిలా పనిచేయాలనుకోవడం దురాశ. నా వల్ల కాదు." తెగేసి చెప్పేసింది స్వాతి.
సుందరం మాటామంతీ బంద్ చేసేసాడు. వేరే గదిలో పడుకోవడం మొదలు పెట్టాడు.
మొత్తానికి మనస్పర్థలు అపోహలూ పెరిగాయ్. ఆర్నెల్లుగా కోల్డ్ వార్ నడుస్తోంది.
అనుకోకుండా స్వాతిని ఖమ్మం బదిలీ చేసేసారు.
ఇదేసందు అని దాటేసింది.
సుందరం పూర్తిగా వాళ్ళ నాన్న చేతిలో కీలు బొమ్మలా మారిపోయాడు.
తను చేసేది తప్పని తెలిసినా తనను మారనివ్వడు వాళ్ళ నాన్న.
"కలిసి బతకాలని ఉంటే నువ్వూ ఖమ్మం వచ్చేయ్. మీ అమ్మా నాన్నని ఆ ఇంట్లో ఉంచు. లేదంటే విడిపోవడమే. నా మీద పెత్తనం చేస్తానంటే ఒప్పుకోను. ఏదో ఒకటి పెందలాడే తేల్చుకుని చెప్పు." స్వాతి అల్టిమేటం.
సుందరానికి బుఱ్ఱ గిఱ్ఱున తిరుగుతోంది. కిం కర్తవ్యం బోధ పడటం లేదు. ఎవరికీ చెప్పుకోలేడు. ఎటూ తేల్చుకోలేడు.
అవునంటే అత్తకి కోపం కాదంటే కోడలికి కోపం అన్న సందిగ్ధం.
"అమ్మాయి ఎంత చదివినా ఎంత పెద్ద ఉద్యోగం చేసినా ఆనందించలేక వారి స్వార్థం కోసం కాపురాలు చెడగొట్టే చీడపురుగులున్న ఈ సమాజంలో ఓ వనితా సమానత్వం అనేది అందుబాటులో లేదని తెలుసుకో" అంటోంది స్వాతి.
రోజులు గడుస్తున్నా రాజీ కుదరడం లేదు. కాలం ఇలాంటి గాయాలను ఎలా మాన్చగలదో వేచి చూడాల్సిందే.
"ముదితల్ నేర్వగరాని విద్య గలదే ముద్దార నేర్పించినన్." అన్నారు చిలకమర్తి. కాని ఏంలాభం?
మగమహరాజులం అనుకొనే సోంబేరులను తయారు చేసిన వారికీ ఆడదంటే పగలంతా పనిమనిషీగా రాత్రికి సుఖదాయినిగా భావించే పురుష చెదపురుగులకూ కోటి దండాలు పెట్టి శంకరం మేష్టారు డీలా పడిపోయారు.
ఇందులో తన తప్పేమిటో తెలియక సంసార యోగం దూరమై స్వాతి , ఏ ఉద్యోగం చేయని అమ్మాయిని పెళ్ళి చేసుకుంటే ఏ ఇబ్బందీ ఉండేది కాదని సుందరం,
కొడుక్కి పెద్ద ఉద్యోగం పెళ్ళి చేస్తే సుఖ పడొచ్ఛు అనుకుని ఖంగు తిన్నాం అనుకుంటూ సుందరం తల్లిదండ్రులు ఇలా అందరూ చింతాక్రాంతులే. తప్పెవరిది?