అభయం
ఆరుపదుల వత్సరాల జీవన యానంలో
ఎన్నెన్ని ఉత్థాన పతనాలో గెలుపోటములో
మరణం తలుపు తట్టి వెనుదిరిగిన మజిలీలో
నైరాశ్యం వైరాగ్యం ముసిరిన చీకటి సమయంలో
నాలో నేనే ఒంటరిగా రోదించిన ఘడియలలో
నిలదీసి చేరదీసి నన్ను ఓదార్చిన కడలి కెరటాలు
పర్వతాలు పాదపములు మూగజీవులు జడభరతుడు
నాలో ఊపిరులూదిన భిషగ్వరులు నవ వైతాళికులు
జనజీవన స్రవంతిలో కలిసిపోతూ మురిసిపోతూ
సాగిపోతూ ఆగిపోతే అదే ఓ మహద్భాగ్యం కాదా
కదిలే కాళ్ళూ పలికే నోరూ కైమోడ్చే చేతులూ
బాగున్నప్పుడే మనస్కరించాలి ఆఖరి మజిలీ
సాధించిన విజయాలు అసాధారణాలు కనరావు
సాధించని లక్ష్యాలు అసామాన్యాలు అసలే లేవు
విరించి వరించి యిరికించిన వాక్పూదోటలో
అపరాపరా స్మృతిలో అన్యథా విస్మృతిలో ఆగిపోతే
ఖేచరీ ముద్రలో నుండగా అంతర్గత హంస ఎగిరిపోతే
అదే పదివేలు అదే యీ జీవిత సాఫల్యానికి మరోపేరు
అను నిత్యం నిను కొలచినందుకైనా మరేమైనా
ఇంతకు మించిన అభయం ఏదైనా నాకెందుకు.