వీడ్కోలు

ఉదయాన్నె నీలాటి రేవులో ని‌లచినపుడు
హృదయాన్ని నీలాటి వారికర్పించినపుడు
అరుణ బింబము జూచి
తరుణ గంగను జూచి
మునిపంట పెదవి నదిమి
కడకంట మనసు నిలిపి
అందుకో లేనంచు నే
పొందగా లేనంచు
వేవేల నిస్పృహలు
వెంటాడు నపుడు
నేనేల నీ స్మృతుల
మింటిలో నుంటి
రేయెండ వెలుగులో వారాశి తీరాన
నీయండ తొలగునో పేరాశ తీరునో
అలల కన్నియ జూచి
కలల  వన్నియ జూచి
మూతి బిగియించి శ్వాస నిగిడించి
వేడివేడి నిట్టూర్పులే విడచి నపుడు
ఎద గదించి రోదించి నపుడు
మది మదించి వాదించి నపుడు
తలపు తలపున నిన్ను
వలపు గడపన మున్ను
నిలుపుటే తప్పు
తలచుటే ముప్పు
నిమ్మళించుకు మదిని
చెమ్మళించుకు కనులు
కదలి పోలేదటే
నిను వీడి ఇసుక పఱ్ఱ!
నీ వింకనూ చాల కుఱ్ఱ.