పల్లె - నాడు - నేడు

ఒకప్పటి మన గ్రామీణం
ఎందరికో అది ఆరో ప్రాణం
ఎత్తులెన్ని ఎదిగినా
ఎంత దవ్వు తా నేగినా
ఎత్తు మూటల నాటి
చిన్ని కూకటి నాటి
ఆ పల్లె గుండెల్లొ పదిలం
ఆ పల్లె వెన్నెల్లొ ఎదిగినం
గుమ్మ పాలల్లొ నురుగల్లె
అమ్మ మాటల్లొ మధువల్లె
అందరూ ఒక్కటిగ బ్రతికినం.
నాజూకు నగిషీలు
నగరాల వాసనలు
యంత్రాల చప్పుళ్ళు
కుతంత్రాల తమ్ముళ్లు
చూరు చూరుకు పట్టి
వ్రేలాడు తున్నవి నేడు
ఒకప్పటి
ఆప్యాయతలు అనుబంధాలు
మారిపోయి
రూపాంతరం చెందిన అమీబాలు
టపుక్కున పట్టుకుని
గుటుక్కున మింగేసే
తిమింగలాలు
ఉడుకుచేస్తే మందు బిళ్ళ దొరకదు కాని
ఉడుకు చేసే మందు బుడ్డి దొరుకుతుంది
ఉపాధి హామీ వచ్చాక
ఆరుగాలం పోయి
ఆరుగంటల కూలి
అమలౌతోంది.
అడ్డపొగలు పోయినాయి
బెల్ట్ షాపులొచ్చినాయి
ఇంటింటికీ మోటర్ సైకిల్
టీవీ, సెల్ ఫోన్లు ఫ్రిజ్ లు
ఒకటేమిటి పట్నం సరుకంతా
పల్లెల్లో దొరుకుతాయి.
పల్లెపట్టు చూస్తుంటే
కళ్ళంట నీళ్ళు కారతాయి.