గాలివాన వెలిసింది

మూన్నాళ్ళ ముప్పతిప్పల 'పెథాయ' పెంట
కన్నీళ్ళు నింపింది అన్నదాతల కంట
మడిచేలో కుప్పకూలిందో బక్క ప్రాణం
వరిచేలో పనలలో కుళ్ళింది ధాన్యం
అరటి బోదెలు లబోదిబో మంటూ
నేలపై వేలపై సాష్టాంగ పడ్డాయ్
గాలి కెందుకంత పట్టరాని కోపం
కడలి కెందుకంత ఓపలేని ఉక్రోషం
నేల పిల్లపై పట్టపగలే పగలా వగలా
పుడమి తల్లి ప్రాణం గిజగిజ లాడేలా
వసుంధర అబలగా విలవిల లాడేలా
'గాడిమొగ' లోనో 'ఎదురు మొండి' లోనో
ఆర్తనాదాలూ విషణ్ణ వదనాలూ విని కని
చేసిన కాటికి జంఝాటానికి చాల్లే అనుకొని
సుడిగుండం ఆయువు గాలిలో కలిసేనా
నిరవధిక శ్రామిక మిత్రుడు  కమలాప్తుడు
తన శతపత్రేక్షణ కోసం వేయి కన్నులతో
కందగడ్డలా ఎఱ్ఱగా వెఱ్ఱిగా ఉదయాన్నే
కనిపిస్తే దిగివస్తే నింగి వంగి నిలచింది
అవని తల్లి చేయి సాచి పిలచింది
ప్రశాంత నవోదయం వెల్లి విరిసింది