సాలీడు

లాలాజలంతో గొంతు తడి చేసుకోను
దానినే ఒక దారంగా  ఛత్రం అల్లుతాను
చూసే కళ్ళకు మనసొకటుండాలే కాని
అల్లసాని వారిలా నా అల్లిక జిగిబిగి
అదో గమ్మత్తైన జిహ్వ నైపుణ్య సిరి
అదే జీవనోపాధికి నాకున్న దారి
సహనం నా జీవం వయనం నా బలం
సాహసిస్తే  ఏదైనా కీటకం నాకు ఫలం
ఈ వసుంధరకు నేనే సేనాపతిని
ఈ భూధర గృహాలన్నిటికీ పతిని
కాకపోతే నాకో ఆగర్భ శత్రువు
చీపురుకట్ట. శుభ్రతే దాని క్రతువు
కర్కసంగా నిర్దాక్షిణ్యంగా ఈ మనుషులు
ఆ శత్రువును నాపై ప్రయోగిస్తారు
ఓడిపోయి రాలిపోయి పారిపోవలసిందే
కిమ్మన లేను కుమ్మేయ లేను
పునరపి జననం పునరపి మరణం
ఆకలి ఆగదుగా అలసిపోయానన్నా
మరలా మరోచోట చొంగ కార్చడమే

ఎన్ని గూడు లల్లినా నా గోడు వినేదెవరు

సహనం నా జీవం... కాదు కాదు
సహనం నా బలహీనత.. కాదు..కాదు
సహనం వినా లేదే వేరో మార్గం
కేవలం నేనో సాలీడను కులీనుడను.