ప్రకృతి వినా నా కెవరు దిక్కు

ఒక ఘడియ ఉష్ణ తాపం
మరో ఘడియ మేఘాడంబరం
ఇంతలో గాలి దుమ్ము చినుకులు
కారు మబ్బులు తేరు లెక్కి పరుగులు
విద్యుత్ప్రవాహ నిలిపివేత
ఆపై ఒకటే ఉక్కబోత
వాతావరణం పర్యావరణం
పరస్పర ఆధార ప్రకృతులు
అమ్మలు మనసు లాంటివి
ఏ క్షణంలో ఎలా మారిపోవునో
వూహించలేము యాచించలేము
చినుకు పడితే తడిసి ముద్దౌతా
కనుకు పడితే కలగంటూ నిదరోతా
ఎండ మండితే ఒళ్ళు మండుతుంది
ఒళ్ళు మండితే చిరాకు మొదలౌతుంది
ఆ చిరాకుతో ఓ కవిత ఆవిష్కృతం
మనస్సులో కోపం అప్పుడు మాయం
సహనం అసహనం నా చేతిలో లేవు
ప్రకృతి వినా నాకెవరు దిక్కు