అమ్మలు

తలపు వసివాడి అలసిపోదు మనసూర
కే విసివి పోదు వేగలే దెందు వలనొ
ఆమె యన్నచో అభిమాన మంత యింత
యని నుడువ లేను యిసుమంత యామె కనదు.
 నాతలపు తెమ్మెర వలపు నెమ్మది మది
దోచి నట్టి నా కిసలయ కోమలాంగి
నా ప్రణయ భావ నిలయ వినా మన లేను
వదరు బోవని కసుగందు వలచి నాడ
నా మనో పల్కు చేతల నామె నాకు
మానస కుమార్తె నామానస సరసిజయు
ఆమె కొఱకే దైన నేనాచరింతు
నా వలపు తండ్రి కూతురి చనువు కాని
దంపతుల కాంక్ష ల వలపు తలపు కాదు
నన్ను బ్రతిమాల జేసి నా మనసు గెలుచు
పిలచి మాటాడు టేగాని పలుక బోదు
పిలువ కున్న కట్టెదుట కన్పించు చుండు
ఏమిటో మా నడుమ యింత చెలిమి బలిమి
ఎందుకో మా నడుమ చెప్ప లేని బంధ
మే వెనుక జన్మల ఋణమో ఎరుగ లేము.
కసరు కొన్నాడ నన్ను నే కనలి నపుడు
విసివి కన్నీటి కడలినై వివసు డైతి
పసిడి ఛాయల పరువము పరవసింప
మిసిమి ఛాయల చెలువము మిట్టి పడిన
ఇంతలో వింతగా చెల్లి కా సింత నాకు
చేరు వగుటచే తను కూడ చేరు వయ్యె
పొగరు బోతు గుణమెపుడు పొటమరించొ
ఆదరాభిమానము లెప్డు అవతరించొ
చిరునగవుల పలుకరింత చివురు తొడుగు
టెపుడొ చిఱ్ఱు బుఱ్ఱనుట లెపుడొ తెలియ
లేము తనుగాని నేగాని లెఖ్ఖ లేసి
ఎన్ని జన్మల బంధమో ఎవరి కెరుక

మా ఋణానుబం ధమదంత మహిమ గలది.