నేనూ నా మది

గడియారంలో లోలకంలా
నా భాగ్యం
ఆశ నిరాశల మధ్య ఊరేగుతోంది
ఒక రోజు ఆమని యామిని
మరో రోజు ఏమనే భామిని
అది ప్రారబ్దమా
స్వయంకృతాపరాధమా
నిన్నాఅదే నేను
నేడూ అదే నేను
ఎందుకింత లోలత్వం
ఏమిటా విపరీతం
ఎటూ పాలుపోని అస్తిత్వం
ఏదీ మింగుడు పడని నైరాశ్యం
అయినా
మరువలేని మమకారం
తిరుగు లేని అనురాగం
ఎద లోపల కనికరం
అంతా ఏదో అయోమయం
నిమిత్త మాత్రమే నా ఉనికి

వియత్తలమే నా అవధి.