పలుకరింత

నీ చిరు నగవుల మది పులకల పలుకరింత
నా ఎద వగపుల తుది పిలుపుల పులకింత
నీ మృదు భాషణ హృది ఘోషణ కలిగినంత
నా మానస సరసిన విరిసిన ఓ శ్వేత కలువంత
అంత దృష్ఠమూ అదృష్ఠమూ ఇక కఱవేమో
అంత భాగ్యమూ భవ్యమూ మరలా కనమేమో
ఏది ఏమైనా నా కలవరపాటూ కలల పొరపాటూ
భావాభావ మధ్యం లో మది నలిగిన మరుక్షణం
మిథ్యా మనోరథం బింకేటికి అంటూ ఎద ఘోషిస్తుంటే
అన్య మనస్కంగా అంతా శూన్యంగా విలపించనా
రాగాల వైరాగ్యాల పెను గాలుల కు తలవంచనా
పెన్జీకటి కావల ఏదో క్రొవ్వెలుగుల దివ్వొక్కటి
మిణుకు మిణుకు మంటూ మెఱిసిన వైనం
అనంతాకాసంలో అవకాశం ఇంకా ఉందన్నది నిజం
నిజం నిమ్మళంగా అవగత మైన మరు క్షణం
నా ఆమని దూరాలు చెఱిపేసి
 ద్వారాలు తెరిచేసి నా కోసం వెదుకాడదా
పరుగెత్తుకు దరిజేరదా
పలుకరించదా పరవసించదా?