మనసు మూల్గులు ఆలకించే ఆత్మీయులు లేరు
నన్ను నన్నుగా అభిమానించే సాత్వికులు లేరు
కష్టాల కాష్టాల కన్నీటి పన్నీటితో నిలిచే తోడు లేరు
నష్టాల బాటలో కనిష్టికను పట్టి నడిచే నరులు లేరు
భుజాన చేయుంచి సాంత్వన పలికే పెద్దన్న లేరు
చుక్కాని లేని నావను తీరం చేర్చే భరోసా లేదు
బ్రతకడానికి నిర్దిష్టమైన లక్ష్యం, గమ్యం లేవు
పరిశ్రమలూ పరాభవాలు స్వయంకృతాపరాధాలు
ఆశయాలూ ఆవేశాలూ ముందరికాళ్ళ బంధాలు
నెమరుకు రాని నిన్నలు మరపుకు కాని మొన్నలు
ఆశల హరివిల్లులా నిత్య నూతనంగా రేపులు
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home