"వారానికీ ఒక్కగానొక్క ఆదివారం. బయట ఎండ మండి పోతోంది. కాస్త ఓ కునుకు తీయనీయండఱ్ఱా!"
"నాన్నా మిమ్మల్ని నిద్రపోవద్దన్నామా? పడుకోండి"
"ఒరే బంటీ! రారా! కుమారీ వాళ్ళ పెరట్లో మామిడి చెట్టుకింద ఆడుకుందాం."
"సునీ! ఇంత ఎండలో ఎక్కడికే? ఏదో చదువుకోవడమో
ఆడుకోడమో ఇక్కడే అఘోరించండి" హుకుం జారీ చేసింది తల్లి.
మరో నాల్రోజులు గడిచాయి. ఉక్కబోత ఎక్కువైంది. పిల్లలు ఎండలో బయటికి పోకుండా ఉండాలని ఆలోచించాడు.
"ఇదిగో పిల్లలూ. ఎండలో బయటకు వెళ్ళకుండా మన పెరటి గుమ్మంలో ఆడుకోండి. మీకు కాలక్షేపానికి ఓ బెల్లందిమ్మ దానిమీద ఓ కత్తి ఓ చిన్న రాయి ఉంచా. వేరుశనగ కాయల మూట ఆ పక్కనే ఉంచా. మీరు మీ స్నేహితులతో కలసి ఈ వేసవి శలవుల్లో ఆ బెల్లమూ వేరుశనగ కాయలూ అవగొట్టేయాలి.