ఇదంతా ఓ కలా?

ఎటు చూచినా చిమ్మచీకటి
దుర్నిరీక్ష్య దుస్సహ నిశ్శబ్దం
నీటిమీద నిలచినట్లుంది నా వైనం
నాకు శరీరం లేనట్టుగా ఉంది
అవయవాల ఆనవాళ్లు లేవు
నారూపం నాకే అగమ్యగోచరం
నేను ఆత్మనా జీవినా తెలీదు
ఒంటరినా మందితోనా తెలీదు
కటిక చీకటిని ఛేదించే అవకాశం లేదు
కిం కర్తవ్యం కిమర్థమేన కర్తవ్యం
ఆ ఆలోచన అవలోకన లేవు
నేను ఎవరో ఎవరికి తెలుసు
పెన్ జీకటి కావల ఏముందో
ఉంది ఏదో మిణుకుమిణుకు ల చిరు కాంతి
బహుశః జలధి గర్భంలోంచి వచ్చానేమో
ఆ సుదూరపు చిరుకాంతికి జోత
అది అదే అదే ఆ పరంజ్యోతి
నీటిలోంచి ఏదో బురదలోకి మారానా?
ఏదో భూగోళం ఉద్భవించిం దేమో
నెత్తిమీద నభోవీథి అనుకుంటా
తళతళా మెరుస్తున్న తారకలు
ఆ తారానివహపు నడివీథిన
నిలుచుంటే నన్నచటకు పిలచుంటే
నేను ఎవరో నాకు తెలిసేది
ఈ భూ జల ఖగోళాలేవిటో తెలిసేవి
నిస్సహయంగా విలోకిస్తున్నా ఆలోచిస్తున్నా
ఇంతలో ఎఱ్ఱని కాంతి రేఖ
ఇంతింతై పెరుగుతోంది
సృష్టి ఆరంభం అయ్యింది
కళ్ళు నులుపుంటూ లేచా
జరిగినదంతా ఓ కలా?