అవలోకనం 

ఎదిరించే మనసే లేకుంటే 

ఎద ఎత్తులు చేరేదా?

నిలదీసే మది లేకుంటే 

నిలదొక్కుకు నిలచేనా ?

అవమానం తెలియకుంటే 

మానం మిగిలేదా?

అనుమానం తప్పంటే 

అభిమానం మిగిలేదా?

కుర్రతనం, వెర్రితనం 

ఏదైనా పరిశీలన నేర్పింది. 

అతివల చూడకుంటే 

అవలొకనమబ్బేనా?

ఎదపై  పయ్యెదపై 

సరి చూసుకుంటూ 

సరి చేసుకుంటూ 

కంట పడకుంటే 

తలదించుకు పోవడమొచ్చేనా

ఎన్నో కలలు ఎన్నెన్నో ఆశలు 

వాటి మధ్య మరికొన్ని 

ఆశయాలు  ఆరాటాలు 

చలం గారి మైదానం లో 

కృష్ణ శాస్త్రి ఊర్వసిని 

కృష్ణ పక్షంలో వెదకాలనుకున్నా 

వేయిపడగల నీడలో 

కిన్నెరసానిని, వెన్నెలలో 

విశ్వనాధ వారి 'కవిత'ను 

చుడాలనుకున్నా 

నండూరివారి ఎంకి 

మాటల్లో మహా పెంకి 

ఇంకా పూర్ణమ్మ, కాంతం, లకుమ

ఒకరేమిటి ఎందరో 

నా ఆరాధ్య మూర్తులు 

చివరకు 

శైలూషి  పీయూషి బిక్షగా 

షోడశి దక్కింది. 

అదే చివరకు మిగిలేది.