మాతృ భాష
తే.గీ.
పలువరుస గనిపించగా పకపకమని
నవ్వవే యొకసారి యో నాగరీక
నవ్య లాస్య! వేరేల నీ నగవు చాలు
నా శరద్జ్యోత్స్న! కవితా సునయన! లలన.

కాల మెరుగక గడిపితి కడలి కడను
అలల మాటున సందేశ మందుకోను
యిసుక తిన్నెల వెన్నెల  లీని నపుడు
నా శరద్జ్యోత్స్న! కవితా సునయన! కొఱకు.

చిరు నగవు జాలు యెదలోన సిరులు విరియు
పలుకరింతయె నాకొక బహుమతౌను
పద్యమై హృద్య మై పల్కు బరువు లెత్తు
నా శరద్జ్యోత్స్న! కవితా సునయన! గనిన.

మోయ లేనోయి నేనింక మోసపోయి
యీ వ్యధాభరిత హృదయ మింతకన్న
కృష్ణ పక్షపు రేలు నికృష్ట మందు
నా శరద్జ్యోత్స్న! కవితా సునయన! రాక.

నిండు పున్నమి వెన్నెల నేల నేల
బఱచి నాకంటి కలలుగా పదిల బఱచి
పలుకు సరులతో యలరింప పాటుపడుదు
నా శరద్జ్యోత్స్న! కవితా సునయన! కొఱకు.

పశ్చిమానుయాయిలగుచు భ్రమసి జనత
ఆంగ్ల భాషకు దాసోహ మనుచు  మాతృ
భాషను మరచి వ్యవహరింప ప్రతిన బూని
నా శరద్జ్యోత్స్న కవితా సునయన గనరు.

నీ శరత్సమయమొక విజ్ఞేయ మగుచు
జగతి నుఱ్ఱూత లూగించె చాల నాళ్ళు
పూర్వ వైభవ మొంద యపూర్వమగును
నా శరద్జ్యోత్స్న కవితా సునయన కింక.

జయము మాతృభాషా నీకు జయము జయము
శుభము నీకౌను లేదు నిశుంభమింక
యమ్మ నుడియె యన్నుల మిన్న యాంగ్లమేల
నా శరద్జ్యోత్స్న కవితా సునయన యుండ.