Saturday, February 1, 2020

   చావో రేవో తేలాలి
నివురు గప్పిన నిప్పులా నా మనసు కుతకుతలాడుతోంది
మబ్బు మాటున మార్తాండ మూర్తిలా పెనుగులాడుతోంది
సంక్షోభాల పరిష్వంగాల ఉక్కిరిబిక్కిరితో నిట్టూర్పు విడుస్తోంది
మానావమానల మూల్గులు నీల్గులు మౌనంగా భరిస్తోంది
ఏదో ఒకరోజున నా సహనం అదుపు తప్పి ఎదిరిస్తే బెదిరిస్తే
ఏదో ఓ సుముహూర్తాన పాలకులను ప్రశ్నిస్తే నిలదీస్తే
అరాచకాలూ పరాచికాలూ చాలించమని ఎలుగెత్తితే పలుగెత్తితే
జనం ప్రభంజనంగా మారి నయవంచకులను ముట్టడి చేస్తే కట్టడి చేస్తే
పాలకులకూ పాలితులకూ నడుమ అయోధ్యలా అగ్నిగుండంలా
ఓ పిచ్చివాని చేతిలో రాయికి కసాయి వాని కత్తికి బలి కావాలా
అజరామరమైన అమరావతిని ఆంధ్రుల కలల కాణాచిని
బలి పశువును కావాలా ఉరికంబం ఎక్కాలా కుక్క చావు చావాలా
నీ మూన్నాళ్ళ ముచ్చటకు ఇరుసు విరిగిన మృచ్ఛకటికం కావాలా
నా కన్నీళ్ళ ధారల ఉసురు తగిలి నువు పోవాలి చావో రేవో తేలాలి.




0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home