కవనం అంటే

మనసు ఊహల వెంట పరుగులు తీస్తే
ఆ ఊహలకు అక్షర రూపమే కవనం
సుతి మెత్తగా మనస్సు గాయపడితే
ఆ గాయపు వ్యధే ఒక రసరమ్య గేయం
తన తలపునూ పలుకునూ ఈసడిస్తే
ఎద మూలుగల ప్రతి ధ్వనియే కవిత
ఆనంద నందనంలో ఆరాడి తారాడితే
ఆ విషయలాలసల అపురూపమే పద్యం
ఎవరో చెప్పిన దానితో జనించిన అసంతృప్తి
ఏదో విషాదం కంట బడితే నిషాదుని ఆవేదన
అరాచకాలు అకృత్యాలపై ఆవేశం ఆవేదన
నాకైనా మీకైనా మరెవరికైనా అదే పునాది
ఆలోచనలకు అక్షర రూపం కల్పించే ప్రతివాది
అతడే సమతావాది విప్లవ వాది నవతా వాది
అతని ప్రతి పలుకు మనసును గుచ్చే ములుకు
అటువంటి కవితా కృషీ వలురకు నమోనమలు
ఆ కవితా వధూటి నునులేత చెక్కిల పై
చిప్పరిల్లిన చెమట బిందువునై చిరు చిత్తడినై
తళతళా మెఱసిపోనా ముత్తెమై మురిసిపోనా.