ఆక్రోశం
కను చూపు మేరలో కనుగొనలేనని
కలలో కూడా అనుకోలేదే చెలీ
కలికి చూపుల కిన్నెరా నా
చిలిపి ఊహల అప్సరా
కను వేదురుమై కనుమరుగావుతావని
కలగన లేకున్నానే చెలీ
నా కలల కలికి తురాయి
నా ఎద వాకిట సిపాయి
తలపుల తలుపులు తెరిచావంటే
మునివాకిట నేనే కనపడతానే చెలీ
నా మమతల వాకిట వెన్నెలా
పలుకరిస్తే కరిగిపోతా వెన్నలా
పాకుడు రాళ్ళపై పయనిస్తావా
జారుడు మెట్లపై దిగజారిపోతావా చెలీ
పట్టపగలే చీకటి చేసి
వెట్టి చాకిరికి బలి చేసి.
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home