బ్రతుకు అంకణా 

నీతి మాలిన ఊర పందికి
గోతి బురదలో కూరుకు పోవడం ఇష్టం
నూతిలో కప్పలా మిగలి పోవడం ఖాయం
చేతిలో దురదతో బురద పులముకోవడమే
కాలేవరకు చేతులు నిప్పని గ్రహించలేవు
జారేవరకు కాలు కట్టుబాట్లు సమ్మతించదు
తూష్ణీభావాలూ తైతక్కలాటలూ ఎన్నాళ్ళు
పొలిమేర దాటాక గాని ఆప్యాయత తెలీదు
వలస పోతే గాని బ్రతుకు విలువ తెలీదు
అభిమానించి ఆదరించే వారు కరువై
విమర్శించి విడమరిచే వారికి దూరమై
దిగుడు బావుల అడుగుల అంచున
ఎంతపైకి చూచినా కూపస్థ మండుకమే
బ్రతుకని ఎఱుక కలిగిన దరిమిలా
అంతా శూన్యం అంతా మాయ అంతా భ్రమ
ఆ జ్ఞనోదయం తప్పొప్పుల అంకణా నిస్తుంది
అప్పటికే వయసు పై బడిపోతుంది.